SpaceX betwist actief de toewijzing van breedbandfinanciering op staatsniveau en pleit voor een strategie die prioriteit geeft aan de inzet van satellietinternet boven traditionele glasvezelinfrastructuur. Dit standpunt benadrukt een breder debat over de meest effectieve en kostenefficiënte methoden om achtergestelde gemeenschappen met internet te verbinden.
Het geschil over de financiering
Onlangs heeft SpaceX publiekelijk kritiek geuit op staatsfinancieringsvoorstellen in Louisiana en Virginia. In Louisiana heeft het bedrijf een klacht ingediend bij het Office of Broadband Development and Connectivity, met het argument dat een investering van 400 miljoen dollar in door de staat geleide glasvezelinstallaties en slechts 7,7 miljoen dollar toegewezen aan de inzet van Starlink een verkeerde toewijzing van belastinggeld vertegenwoordigt. SpaceX beweert dat het voor minder dan 100 miljoen dollar internettoegang zou kunnen bieden aan vrijwel alle huishoudens in nood. Een soortgelijke kritiek werd geuit op een financieringsvoorstel uit Virginia, dat SpaceX slechts 3,2 miljoen dollar opleverde.
Het debat over satelliet versus glasvezel
De kern van het geschil ligt in het voortdurende debat tussen satelliet- en glasvezelinternettechnologieën. Bedrijven als Starlink, onder leiding van Elon Musk, beweren dat op satellieten gebaseerde Low Earth Orbit (LEO)-satellieten en vaste draadloze breedband een economischere benadering bieden voor massale internetinzet vergeleken met glasvezelverbindingen. Dit argument heeft weerklank gevonden bij de federale overheid, waarbij de regering-Trump eerder overeenkomsten met Starlink ondertekende en zelfs de inzet van Starlink WiFi in het Witte Huis sanctioneerde. Het bedrijf streeft actief naar meer steun van instanties als de Federal Communications Commission (FCC).
Voorstanders van internettoegang op het platteland staan echter sceptisch tegenover satellietinternet als alomvattende oplossing. Hoewel satelliettechnologie voordelig is in gebieden met geografische barrières en voor noodcommunicatie, ontstaan er zorgen over schaalbaarheid bij het streven naar universele dekking. Bovendien pakt het de groeiende kloof tussen gebieden met snelle en langzame internettoegang niet effectief aan. Er bestaan ook zorgen over de capaciteit van satellietnetwerken en de toegang tot voldoende spectrumbandbreedte. LEO-verbindingen zijn doorgaans ook minder betrouwbaar dan glasvezel, en zijn momenteel niet in staat de hogere gigabitsnelheden te leveren die glasvezelprojecten beloven.
Verschuivend federaal beleid en federale prioriteiten
De acties van SpaceX weerspiegelen een verschuiving in de federale prioriteiten, vooral wat betreft de financiering en regulering van breedband. De regering-Trump heeft de staatsvereisten voor internetsubsidies gewijzigd, onder toezicht van de National Telecommunications and Information Administration (NTIA). Een herziene FAQ voor subsidievoorstellen maakt nu de uitsluiting mogelijk van staten die proberen de basisprijs van internetabonnementen met lage inkomens te reguleren. Dit houdt verband met de Broadband Equity, Access, and Deployment (BEAD)-subsidies, die voorheen verplichtten dat ISP’s die goedkope breedband aanbieden aan in aanmerking komende abonnees federale financiering moeten ontvangen. Sommige staten probeerden de betaalbaarheid te garanderen door kostennormen vast te stellen.
De NTIA heeft ook de beperkingen op de aanwijzing van ‘gemeenschapsankerinstellingen’ aangescherpt, voorheen een flexibele categorie waarmee staten financiering konden veiligstellen voor bibliotheken, ziekenhuizen, hogescholen en andere essentiële diensten.
De regering-Biden en de toekomst van breedband
De regering-Biden kondigde in 2023 het BEAD-programma ter waarde van 42 miljard dollar aan, na de lancering van het historische Tribal Connectivity Program binnen het Affordability Connectivity Program, beide gericht op het overbruggen van de digitale kloof. De focus lag eenvoudigweg op toegang, maar betrouwbaar, snel internet kan vaak het beste worden bereikt via glasvezel. BEAD’s Middle Mile-programma kende fondsen toe om plattelands- en niet-verbonden gemeenschappen met elkaar te verbinden via nieuwe glasvezelinfrastructuur. De FCC heeft de snelheidsdoelstellingen voor breedband in 2024 opnieuw gedefinieerd, een overwinning voor voorstanders van internet voor iedereen.
Projecten voor de uitrol van glasvezel die in het kader van BEAD worden gefinancierd, worden echter uitgedaagd door de verschuiving van de nieuwe regering naar ‘technologieneutrale’ richtlijnen. Dit afwijken van een ‘Fiber First’-benadering en eerder beleid wordt door sommigen gezien als een stap terug in de vooruitgang naar universele, snelle internettoegang. De voormalige Trump FCC-voorzitter, Brendan Carr, heeft eerder de doelstellingen voor breedbandsnelheid teruggeschroefd, schijnbaar om telecom- en mediabondgenoten tegemoet te komen, terwijl hij tegelijkertijd probeerde de bescherming van de vrijheid van meningsuiting te beperken.
Het huidige dispuut onderstreept een fundamentele vraag: hoe kunnen we alle Amerikanen op de meest effectieve en rechtvaardige manier verbinden met het internet, waarbij we een evenwicht vinden tussen kosten, betrouwbaarheid en duurzaamheid op de lange termijn? Het debat tussen satelliet- en glasvezeltechnologieën zal het breedbandbeleid waarschijnlijk de komende jaren blijven bepalen
